غریب است دوست داشتن
وعجیب تراز آن،دوست داشته شدن...
وقتی می دانیم کسی با جان ودل دوستمان دارد
ونفس ها و صدا ونگاهمان در روح وجانش ریشه دوانده:
به بازیش میگیریم
هر چه او عاشق تر ما سر خوش تر
هر چه او دل نازک تر،ما بی رحم تر
تقصیر از ما نیست،
تمامی قصه های عاشقانه،
اینگونه به گوشمان خوانده شده...
آخرین سنگر سکوته!